Martha

Ik heb een Elly en Rikkert opvoeding gehad. We hadden platen, cassettebandjes en op het laatst zelfs een cd. En we gingen naar concerten. Ik zie me nog zitten toen ´Hups zei de Rups´ op ons uitgeprobeerd werd. Wildenthousiast was ik!

En ik ben dankbaar voor die opvoeding. Mijn bijbelkennis is niet denderend maar sommige teksten kan ik zo opdreunen. De vruchten van de Geest? Geen enkel probleem, ik hoef ze alleen maar te zingen. En mijn kinderen leren dezelfde oude vertrouwde teksten terwijl ik zachtjes meeneurie of keihard meezing.

Een van de nummers kwam de afgelopen week weer regelmatig in mijn hoofd op. Wie Elly en Rikkert kent, kent het. Wie het niet kent, kan het hier luisteren.

 

Het liedje gaat over Martha. Martha is een beetje dom. Die heeft het duidelijk niet helemaal begrepen. Die zwiept maar met haar bezem in het rond terwijl haar zus lui aan Jezus voeten hangt. Bloedirritant vindt ze het. Maar dan blijkt dat Jezus liever heeft dat zij ook bij Hem komt zitten. Nou jaaaah zeg! Ze werkt zich toch voor Hem uit de naad.

Ik ben een Martha. Ik wil het niet maar ik ben het wel. Ik kan niet zo goed aan Jezus voeten zitten en luisteren. Ik doe liever iets voor Hem. Niet dat ik denk dat dat nodig is om mijn redding veilig te stellen maar ik doe het gewoon liever. En eigenlijk vind ik zo'n Maria-Martha verhaal best ingewikkeld. Want als ik iets voor God doe, ervaar ik ook meer van Hem. Ik voel Hem in contact met mensen, in dienen, in doen. Veel meer dan bij het luisteren naar een preek of het lezen in mijn bijbel (wat ik dus heel ingewikkeld vind, terwijl ik best van lezen houd). Maar dat is dus niet wat Hij het liefste heeft. Ik mag zitten en luisteren. Maar omdat ik dus niet weet hoe, voelt het als een ongemakkelijk mogen.

Het thema van deze week was 'ontvangen' en daarover ben ik nog niet uitgedacht. Want dat vind ik lastig; 'ontvangen'. Geven is makkelijker dan daadwerkelijk toestaan dat iemand mij iets geeft, voor mij iets doet. En misschien is daarom dat zitten en luisteren ook wel zo moeilijk. Omdat het ontvangen is van Hem die alles gegeven heeft. Omdat het overgeven is.

Geen punt aan het eind van dit verhaal. Ik heb geen conclusie. Ik denk nog wat, ik doe nog wat. Ik bid nog wat, ik vraag nog wat. Ik stil nog wat, ik lees nog wat. En hopelijk leer ik ontvangen. Echt en diep van binnen..