dinsdag 30 december 2014

Reading Challenge #25: Een kind in nood

Mijn Reading Challenge perikelen zijn te lezen op Puur Vandaag. Hier dus slechts een bescheiden linkje naar wat ik schreef over de laatste boeken die ik las: 'Een kind in nood' van Torey Hayden.

Klik hier en lees er alles over!




















dinsdag 16 december 2014

Reading Challenge #24: Over zorgen om en zorgen voor

Mijn Reading Challenge perikelen zijn te lezen op Puur Vandaag. Hier dus slechts een bescheiden linkje naar wat ik schreef over de laatste boeken die ik las: 'Hemeldauw' van Marianne Grandia.

Klik hier en lees er alles over!





















vrijdag 12 december 2014

Het huis dat te koop stond

Heel langzaam land ik weer op aarde. Is de wereld weer groter dan alles wat met huizen en wonen te maken heeft. Kan ik weer om me heen kijken en in me opnemen wat daar precies gebeurd. Want het waren me een weken! Het begon met de fotograaf en eigenlijk hield het toen niet meer op.

Ik was van plan regelmatig te bloggen over dat proces van je huis te koop zetten. Had mijn blog over bezichtigingen en de rompslomp die dat met zich meebrengt in mijn hoofd al bedacht (want serieus; Wat. Een. Gedoe. Dan moet het dus netjes maar kan je niet de ene kamer volstouwen terwijl de andere bezichtig wordt. En dan moet je ook nog weg. Met kinderen. En tussen dat netjes maken en dat weg gaan, moeten eigenlijk niet meer dan vijf minuten zitten want die kinderen… nou ja, dat dus) maar er was geen tijd voor.

Nadat die fotograaf was geweest, duurde het nog 1,5 week voor ons huis echt te koop stond. In die 1,5 week trokken ze mijn verstandskiezen eruit wat een aardige pijnlijke onderneming was. En toen , op de vroege dinsdagmorgen, stonden we dus online. Diezelfde dag kwam de makelaar het verkoopbord plaatsen. Met een mededeling. Hij had de eerste bezichtiging staan. De dagen daarna belde zijn vriendelijke assistente nog vier keer. Ik zei nog dat ze uit moest kijken omdat het niet goed ging met mijn hart maar eigenlijk was ik ook best blij natuurlijk.

Maar goed, de teller stond inmiddels op vijf bezichtigingen. Daarvan heb ik er drie overleefd. Kleumend in de speeltuin en knus maar wat gespannen op de koffie. Zei ik al dat het best een gedoe is zo’n bezichtiging? En dat ik nog steeds van de vreemdste plekken spullen vandaan tover?
Maandagmiddag belde mijn man. Of de makelaar mij ook gebeld had. Dat had hij niet. En toen werden we even gek. De beste man had namelijk goed begrepen dat hij manlief moest bellen voor de zakelijke kant van het verhaal en mij voor de praktische zaken. En hij had mij niet gebeld..
Mijn hart ging weer met me aan de haal. Het werd een zweterig uurtje. En toen daar, weer mijn man, er was een bod en het bod was goed (lees: dat wat we vroegen) dus als wij ja zouden zeggen, was het huis VERKOCHT.
We zeiden ja en tekenden afgelopen week de voorlopige koopovereenkomst. Vandaag doet de koper dat. We raakten binnen een week ons huis kwijt. Wat gek is en bizar en overweldigend maar vooral heel geweldig! Prijs de Heer!
En waar we nu gaan wonen, daarover later meer. Want dat is ook al zo’n wonderlijk verhaal.