vrijdag 20 juni 2014

De vette en de magere jaren

Morgen zijn we zeven jaar getrouwd. Dat is bijbels gezien nogal een getal. Zeven. Het getal van de volheid. En er vroeg zelfs al iemand of het de zeven vette of de zeven magere jaren geweest waren.

Ik heb er over nagedacht. Serieus. Maar het ook maar snel weer van me afgeschud. Nee, het waren geen zeven vette jaren. Maar ook geen magere jaren. Het waren wel zeven goede jaren. Met fantastische bijzondere momenten maar ook met rotperiodes. Jaren waarin we twee bloedjes van kinderen kregen maar ook jaren waarin we tegen onszelf, elkaar en onze eigen beperkingen aanliepen. We hebben gelachen en gehuild. Elkaar heel leuk en heel stom gevonden. Maar gelukkig vooral dat eerste.

We zijn gegroeid. Zelf en naar elkaar toe. En ook een beetje in omvang. We hebben meer geleerd van en over elkaar en ook over wat we echt belangrijk vinden. We maakten keuzes omdat we nu weten wat we later willen.

Ik weet niet of het huwelijk is wat ik er van verwacht had. Het is taaier, harder werken. Maar daardoor ook mooier en voller. Omdat door alles heen steeds weer en meer naar voren komt: ik heb voor jou gekozen. Ik ben van jou en jij bent van mij. En ik en mijn huis, wij zullen de Here dienen.

Morgen vieren we feest. Niet met dezelfde omvang als zeven jaar geleden, maar wel heel bewust met z'n vieren. Omdat we tegen elkaar en onze kinderen willen zeggen: We horen bij elkaar en daar zijn we blij mee! En daarmee zie ik uit naar de volgende zeven jaar. En de zeven daarna. En of ze vet of mager zullen zijn? We zullen zien. Maar ik geloof dat het goed zal zijn.

Gisteren las ik de kaarten die we kregen met ons trouwen. Op een ervan stond: 'Gefeliciteerd met jullie huwelijk. Wat mij betreft een van de beste uitvindingen ooit'. En ik zeg: Amen!

1 opmerking:

  1. Dit is een geweldige, echte, open, herkenbare, eerlijke blog. Mooi!

    Gefeliciteerd met jullie liefde en trouw, al zoveel jaar. Koesteren, zeg ik:)!

    BeantwoordenVerwijderen