zondag 17 mei 2015

Drie en bijna vier




















Vanavond slaap ik naast een bierblik vol met carsauto´s. Niet heel comfortabel maar het is slechts dat wat me scheidt van de man met wie ik de afgelopen jaren veruit het grootste gedeelte van mijn tijd heb doorgebracht. Zijn groene gipsarm omklemt zijn allerlievelingsknuffel en af en toe maakt hij met zijn lippen dezelfde beweging (en het zelfde geluid) als toen er ooit lang geleden nog een speen tussen zat. Vannacht slaapt hij bij mij, als afsluiting van de vakantie. En stiekem denk ik ook omdat het voor mij de afsluiting is van nog veel meer.

Morgen breng ik hem voor het eerst naar school. Dan hangt hij zijn jas aan de kapstok van groep 1b en als om half negen de tweede bel gaat laat ik hem achter in zijn klasje. Het klasje dat gelukkig niet zo groot is en waarvan de kindjes niet al vijf zijn en waar ook zijn vriendje zit. Maar toch..

Toch vind ik het een beetje spannend. Want die stoer ogende knul van mij is zijn zus niet. Die riep toen ze drie werd; 'nu ben ik bijna vier en dan mag ik naar de basisschool'. Zo niet deze. Deze blijft het liefst zo dicht mogelijk bij papa of mama en liet ik tot de allerlaatste keer op de peuterspeelzaal huilend achter. De eerste oefendag op de basisschool nam hij afscheid met een grote stralende glimlach maar de tweede keer ging mijn vertrek met zoveel gegil gepaard dat de juf (nog net niet zuchtend) concludeerde dat 'er wel een kop op zat'. Klopt juf. Leren ze goed zelfstandig mee denken.

Dus als dat afscheid een beetje redelijk verloopt, ben ik een blij mens. Maar dan begint het tweede spannende gedeelte. Dan ben ik ineens een thuisblijfmoeder met twee kinderen op school. En zeeën van tijd. Dat vind ik best een dingetje. En nou niet roepen dat ik wel mag komen dweilen of op je kinderen mag passen of iets anders wat ik de hele week wel doe. Want wat ik met die nieuw verworven tijd kan maar vooral wil doen, daar ga ik de komende periode eens goed over nadenken. Na dat afscheid dan hè.

7 opmerkingen:

  1. N.a.v. de conclusie van de juf dat 'er wel een kop op zat': Als je ouders iets dergelijks deelden met de huisarts, zie die in geef frysk: der moat ek wat ynsitte. Hetgeen een positieve interpretatie is van dezelfde karaktereigenschap.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey, ik ben ook sinds pas thuisblijfmoeder met alle kids op school.
    Inderdaad, best een dingetje, ja (en dat verraste me eigenlijk.. het leek me na al die jaren heerlijk om lekker eens veel te tijd te hebben, en dat is het ook... maar tegelijk ook gek en raar en wiebelig nog)
    Hihi, en néé, ik word ook al geen oppasmama of sopster.
    Ben benieuwd naar 'hoe jij het gaat beleven'.

    Succes morgen met t afscheid!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou he! Hij en ik waren er echt aan toe. Maar wat moet ik nou toch doen? Heb jij een nieuwe balans gevonden?

      Verwijderen
  3. Stom hè, maar nee, 'n balans kun je het nog niet echt noemen.
    De plannen borrelen (soms), maar ehm.. in die fase zit ik ook nog.
    Heb nu toch maar eerst wat praktische dingen opgepakt (na een poos moed verzamelen, want ehm.. zulk soort dingen kan ik heel goed uitstellen, whaha)... naar de stort, rotzooi ruimen (toch wel lekker, stukken huis terug veroveren;), verbouwing afmaken enzo.
    En lekker lang Bijbellezen. Weet je hoe lekker dat is en mooi? Gewoon op je tuinbank in Genesis beginnen en wel 6 hoofdstukken lezen en lekker wat opschrijven.. love it.
    Heb nog steeds het gevoel dat het maar voor een paar weekjes is, die rust en stilte. Heel gek. Ik had al 5 boeken uitgelezen kunnen hebben, maar hah.. ik heb er niet eens eentje uit:).
    Die paar uur pure stilte in huis... die vind ik ondertussen superlekker.

    En sja, wat moet je doen? (schrijf je)
    Mijn simpele plannen tot nu toe...
    *Eindelijk 'es de héle Bijbel lezen (een half jaar terug hoorde ik van iemand die pas tot geloof gekomen was in de gevangenis, en die had de Bijbel al een paar keer helemaal gelezen, en toen dacht dacht ik... sjonge zeg, dat wil ik ook!)
    * Toch maar es al die bende opruimen in huis (dozen uitzoeken enzo), want wij hebben een klein huisje, en zo verover je toch lekker ruimte terug, en heb je niet dat gevoel dat er altijd nog een gigantische hoop gedaan moet worden boven)
    * Skeeleren of hardlopen... jaren geleden veel gedaan, nu met geen stok van mn plek te krijgen
    * Beter leren plannen, mailtjes goed beheren, kaartjes leren sturen (aargh, al jarenlang flut)
    * Wie weet, misschien een hobby
    * Mensen bezoeken in mn dorp, die weduwe zijn (lieve ouwe besjes)... ze worden er zo blij van
    * Opvoedboek lezen over tieners... m'n oudste kerel gaat richting de 11, en ehm.. soms kan ik best wat wijsheid gebruiken in deze nieuwe fase.
    * M'n omaatje vaker bellen
    * Fotoboeken maken voor de kids. Drempel om te beginnen met foto's uitzoeken, maar daarna zó leuk!
    * Flexibeler mama zijn omdat ik meer tijd heb.. meer energie voor spontane plannetjes als logeren en grappige dingen doen met de kids, en picknicken enzo. Er meer n feestje van (proberen te) maken, zeg maar.
    * Meer tijd voor mn passie kinderevangelisatie
    * Sja, en soms denk ik stiekem weer... zou ik toch weer een dagje voor de klas gaan, na 10 jaar???
    Of vrijwilligerswerk in een boekwinkel (I love boekwinkels)...

    Groetjes!
    En succes met je zoektochtje;)
    Nogmaals.. ben benieuwd!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oow, oeps, wat een mega reactie...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Superleuk juist! Het inspireert me! Zeker dat van die bijbel :-)

      Verwijderen