Scrappie maand

Vroeger (ruim 20 jaar geleden, dat is wel vroeger toch) begon ik mijn woensdagochtend altijd met een bruine boterham. De andere ochtenden ook trouwens maar het grote verschil was dat er op woensdagochtend niks op zat. Als ik geluk had, was het brood vers en dus best weg te krijgen. In de slechte weken was het van gister of eergister en dus. Nah ja..

Ik deed dat niet perse voor mijn lol, die boterham met niks. Maar wel voor het goede doel. Woensdag was onze Josp-dag. Josp bestaat niet meer maar was het jongerenspaarplan van (de nog steeds bestaande en het steunen overwegende waard organisatie) Tear. En door ons ontbijt en lunch te beginnen met een boterham met niks en 's avonds karig te eten, werden we drie keer per dag herinnerd aan de mensen die het een stuk minder hebben dan wij. En daarnaast ging het geld dat we zogenaamd uitspaarden (twee hele kwartjes per kind per dag) in ons Josp-potje waarvan we de inhoud eens per kwartaal naar de bank brachten. Zoals gezegd, ik deed dat echt niet altijd voor mijn lol. Maar ik vind het wel goed dat we het deden; misschien nu nog wel meer dan twintig jaar geleden.

Komende maand doen we hier in huis een Josp-maand. Karig aan voor het goede doel. Niet perse door het eten van boterhammen met niks maar wel door heel zuinig aan boodschappen te doen. Geen luxe maar basis en dan de goedkope vorm. Het goede doel? Mijn eigenste zusje die als het goed is eind november af hoopt te reizen naar een van de plekken waar Stichting Bootvluchteling actief is.

Natuurlijk heb ik overwogen om gewoon geld over te maken wat toch ergens op een spaarrekening staat maar de vraag bleef knagen of het ook echt wat mocht kosten. Of ik het op kon brengen om het daadwerkelijk een poosje te voelen dat ik wilde geven. En dus gaan we het doen. Een scrappie maand zoals wij het noemen. Karig boodschappen doen waarbij elke cent die we uitsparen naar het goede doel gaat.

Nog twee dagen, dan beginnen we. Ik vind het best een beetje spannend. Ik doe de boodschappen en dus maak ik de keuzes. En met mijn zelf opgelegde spaarplan kies ik dus heel vaak in de week voor mijn belang of dat van de ander. Voor wel of geen vlees bij mijn eten en dus wel of niet een paar euro extra kunnen geven. Zulke dingen. Niet perse comfortabel, wel goed. Net als een oude boterham met niks op woensdagochtend.