Vandaag werd hij twee. Ik tilde het grote peuterlijf uit bed en realiseerde me dat ik op deze feestdag ook afscheid moest gaan nemen. Ik heb nu echt geen baby meer. Dat is natuurlijk al een poosje zo maar dreumes klinkt nog een beetje klein. Het jongetje dat ik nu in mijn armen hield is niet klein, die is groot. Die fietst, bouwt zelfstandig duplotorens, hoeft niet altijd meer te slapen tussen de middag en praat in volzinnen.
En nu heb ik dus geen baby meer. De kans is ook klein dat ik er nog een krijg. Je hoort van mij nog geen definitief nee maar we hebben dromen die te maken hebben met het opvangen van andere kinderen. En daar moet ook wat ruimte voor overblijven.
Eigenlijk is het ook raar want ik heb zwanger zijn nooit echt gewaardeerd en het eerste levensjaar vond ik behoorlijk pittig. Maar dat vergeet je een beetje als het voorbij is he? Dan bestaan de herinneringen vooral uit de bubbel die kraamweek heet en veel klein en schattig. En dat is prima want uiteindelijk doen die mooie herinneringen je veel meer goed. Het is niet dat ik blij word van terugdenken aan doorwaakte nachten en gehuil dat niet stopte.
Dus ik tilde mijn peuterjongetje naar het grote bed en overlaadde hem met kusjes. Wat ben ik trots op de jongen die hij geworden is! Op hoe mooi hij is en hoe stoer. Op hoe wijs hij praat en hoe lief hij altijd wil dat iedereen mee gaat ('Papa ook mee? Mama ook mee? Zus ook mee? Ik ook!). Ik geniet van wie hij is, ben dankbaar voor de tijd die achter ons ligt en zie uit naar alles wat hij ons nog gaat brengen!
We vierden feest in alle hevigheid. Cadeautjes, kaarsjes, ballonnen, taartjes. De visite mocht thuisblijven en wij genoten van elkaar, olifanten, giraffen, beren en de speeltuin. Vooral de speeltuin.. En na een diner van pannenkoeken en een ijsje toe, ging mijn grote kleine jongen in bad en naar bed. Gewoon om zeven uur. Niet alles verandert als je peuter wordt.
En morgen? Morgen komt Babyboy, zodat ik het niet helemaal verleer.
Nog van harte gefeliciteerd! Twee is al heel erg groot. Een prachtige leeftijd. Is hij van donker helemaal blond geworden? Dat is apart.
BeantwoordenVerwijderenGeniet van je oppaskindje vandaag!
Ja, hij is pikzwart geboren. Op een gegeven moment begon dat uit te vallen en kwam er een lichtere vorm voor terug. Dat is steeds blonder geworden. Past ook wel beter in ons gezin moet ik zeggen. Dat zwarte haar konden we niet echt plaatsen.
Verwijderen