Druppelen op iemands hoofd

Ik doe niet meer zoveel. Ben een beetje uit. Scrol snel langs berichten over rampen die gebeuren of al heel lang bezig zijn. Ik verlies mijn hoop in dat ik invloed heb op het grote geheel en beperk me tot het kleine dat ik wel kan doen. Oogkleppen op en handelen in mijn cocon.

Maar het zit me niet lekker. Want het is er wél. En ookal kan ik niet altijd iets doen, ik kan in elk geval stoppen met net doen of het er niet is. Zodat ik nooit kan zeggen: ik wist het niet.

Vandaag lazen we uit Nehemia 5. En daaruit leerde ik wat belangrijke lessen. Namelijk dat opstaan tegen onrecht begint met me er druk om maken. Het gevoel van verontwaardiging toelaten en die heilige woede uitten. Dus dat is stap 1. Ik ga weer lezen over wat er is en delen wat de wereld moet weten. En misschien zie ik dan ook weer wat ik kan doen. Ookal is het een druppel op de gloeiende plaat. Want dat herinnerde ik me ook weer. De opmerking van Annerieke Berg-de Boer dat 'die druppel maar net op je hoofd zal vallen'.

Iemand die dapper druppels op mensen hun hoofd gaat laten vallen is mijn zusje Tamara. Zij gaat twee weken lang vrijwillig meehelpen in een vluchtelingenkamp op Lesbos waar mensen onder mensonterende omstandigheden zitten te wachten op iets wat ze weer hoop geeft. Ik ga niet mee maar ik kan wel helpen. Door mee te lezen, leven, delen en haar en het werk dat ze gaat doen te steunen.

En ik kan jou vragen hetzelfde te doen. Help jij Tamara helpen? Dat zou tof zijn! Begin eens met een kijkje nemen op haar blog.

30. Jouw tuin

Is het een bewezen feit, dat je meer waardeert wat je hebt als je het ook hebt moeten missen? Voor mij en mijn tuin geldt dat in elk geval wel. Met elk kind dat er speelt en elke keer dat we buiten kunnen eten, ben ik er zoooooo blij mee!
De foto van vandaag is maar een klein gedeelte van onze tuin. En ook nog uit de categorie: pronken met andermans veren. Het is de moestuinbak van mijn zusje. Zij zaait, ik oogst, zoiets. Maar dan kan ik wel zeggen dat ik uit eigen tuin eet.

Deze foto hoort bij de laatste opdracht van de Sestra fotochallenge.

29. Iets lekkers

Aangezien ik de enige thuisetende volwassene was vandaag. En geen zin had om te koken. En niet in zeurende kinderen. En ook niet om het stemmetje in mijn hoofd aandacht te geven dat zei dat ik een slappe moeder ben als ik om gezeur te voorkomen mijn kinderen hun zin geef. Daarom en misschien om nog wel meer redenen, aten we pizza vandaag. Hij was op voor ik er erg in had én voor ik hem had vastgelegd maar gelukkig stond er op de doos een goeie foto.

Deze foto hoort bij de negenentwintigste opdracht van de Sestra fotochallenge.

28. Ontspanning

Vanmiddag zat ik met allerlei vage klachten bij de huisarts. Die waren er niet spontaan maar al een tijdje. En steeds in toenemende mate. Trillerig, het gevoel van een op hol slaand hart, dat soort dingen. De dokter checkte mijn bloeddruk en stelde nog wat vragen en zei toen: 'ik wil best je bloed laten onderzoeken, maar ik denk dat je het gewoon wat rustiger aan moet doen. Ik denk dat ze gelijk heeft. En dat ik misschien niet pas in de vakantie maar nu vast moest beginnen. Dus las ik in de speeltuin een boek en ga ik nu naar bed.

Deze foto hoort bij de achtentwintigste opdracht van de Sestra fotochallenge.

27. Zomerfruit

Eigenlijk komen wij het hele jaar door op op appels en bananen. En af en toe een incidentele peer. Hoe heerlijk zijn dus de maanden waarin de keuze groter én lekkerder is! Gisteren verwerkten we een hele doos aardbeien in een toetje dat mijn jongste maakte. Vandaag kocht ik een nieuwe bak voor na schooltijd en van ´t weekend verorberen we denk ik weer eens een meloen. Of twee. De keuze is in elk geval reuze!

Deze foto hoort bij de zevenentwintigste opdracht van de Sestra fotochallenge.

26. Jouw koffer of reistas

Wie het patroontje van deze tas herkent uit een eerdere foto van de zomerchallenge mag het zeggen. Ik hou ervan! Deze tas is officieel een luiertas maar nooit in die functie gebruikt. Het is mijn 'Ik piep er een nachtje tussenuit' tas. Precies groot genoeg voor een toilettas, pyjama en schone set kleren. Voor als ik een slaapdienst had (vroeger), met mijn lief wegga of gezellig bij een vriendinnetje overnacht. Leuke dingen. Met een leuke tas. Hoop dat ik hem snel weer in mag pakken.

Deze foto hoort bij de zesentwintigste opdracht van de Sestra fotochallenge.

25. Een zomerjurkje

Dit is best een mooi jurkje. Een verdraaid mooi jurkje eigenlijk. Ik ben er dan ook best blij mee. Vorig jaar kocht ik het, bij een toffe winkel van het Leger des Heils. Sindsdien heb ik het een keer aangehad. Met kerst. Ik draag geen jurkjes namelijk. Hoewel het bij tijd en wijle best mooi staat, voel ik me er vooral heel ongemakkelijk in. En dus trek ik bij mooi weer een korte broek aan. Niet charmant, wel comfortabel. En dat jurkje... misschien probeer ik dat met kerst nog een keer.

Deze foto hoort bij de vijfentwintigste opdracht van de Sestra fotochallenge.